این سوالی است که برای اکثر
بدنسازان خصوصا در دوران تفکیک پیش می آید بارها دیده شده که بدنسازی به
دلیل رعایت نکردن اصول صحیح تمرین و تغذیه در دوران کات یا همان تفکیک با
کاهش حجم و افت عضلانی مواجه شده و زحمات چند ساله اش را طی دو ماه از دست
داده در این مبحث قدری کلی در ارتباط با چربی سوزی و تخصصی تر در مورد کات
کردن عضلات توضیح می دهم .
همان طور که قبلا توضیح دادم ابتدا باید نحوه سوخت رسانی عضله و تفاوت آنها
را در ورزشهای هوازی طولانی و تمرینات قدرتی کوتاه مدت بدانیم .
سریعترین و در دسترس ترین سوخت ذخیره شده در ماهیچه ها فسفاژن است که در
تمرینات قدرتی و غیر هوازی به مصرف می رسد و تا حداکثر حدود 10 ثانیه به
اتمام می رسد بعد از آن عضلات از ذخائر گلیکوژنشان استفاده می کنند که بر
اثر سوخت ناقص گلیکوژن و به دور از اکسیژن اسید لاکتیک تولید می شود که با
بالا رفتن درصد اسید لاکتیک خون از حد مشخص درد عضلانی حادث می شود و
کارائی فرد به شدت پائین می آید که این حدود 1 تا 2 دقیقه بستگی به توانائی
و تحمل افراد طول می کشد با اتمام ذخائر گلیگوژن در عضلات بدن به سراغ
ذخائر کبد می رود . ( گلیکوژن از سنتز گلوکز – قند خون – تو لید و در کبد و
عضلات ذخیره می شود ) در صورتی که بدنتان کاملا از ذخائر گلیکوژن تخلیه
شود بعد از آن به سراغ ذخائر لیپید ها ( چربی ) و شکستن آنها به گلیسرول و
تولید انرژی می شود که این حالت در تمرینات بدنسازی به ندرت اتفاق می افتد
با توجه به بارگیری های کربو هید راتی که در رژیم غذائیشان وجود دارد . (
منابع کربو هیدرات – سیب زمینی - برنج . نان– بعد از گوارش به قند تبدیل می
شود)
نکته مهم اینکه در تمرینات هوازی و طولانی مدت 99 در صد انرژی از منابع
چربی تامین میشود و در تمرینات شدید – قدرتی و کوتاه مدت بدن از ذخائر
گلیکوژن استفاده می کند .
ادامه مطلب ...